محکوم به محکوم بودن

بیشتر انسان ها غرق در خوابی عمیق هستند و وقتی بیدار می شوند که می میرند. وقتی در یک جامعه، ارزش ها و مکارم اخلاقی و انسانی جای خود را به رقم حساب بانکی، مدل ماشین و متراژ و محل خانه ها می دهند، فصل مقایسه های مادی شروع می شود و وای به حال آن مردی که نتواند در تراز دیگر مردان باشد.
در چنین جامعه ای که بوی تعفن ماتریالیسم همه جا را گرفته، مهم نیست که شما ثروتتان را از کجا و از چه راهی آورده اید، مهم این است که اگر شخصی با مال و منال آنچنانی بر ما ورود کرد باید به احترامش کمر خم کنیم و سر سجده شرک بر آستان ثروت او بمالیم.
ولی آن مرد زحمتکشی که تلاش می کند، ولی عرق جبینش بیش از قوت غالبش نیست، محکوم است، محکوم به شنیدن و گوش نکردن، محکوم به قیاس شدن، محکوم به توجیه عقایدش که نتوانسته اند او را ثروتمند کنند، محکوم به تمسخر شدن به دلیل پرداختن به ارزش هایش به جای زراندوزی، محکوم به محکوم شدن.
ولی تو ای مرد خدا! بدان که بهترین ثروت و توشه تو تقواست. انسان بدون ارزش های اخلاقی، حیوانی است که او را کت و شلواری بپوشانی و با ادکلن و زرآویزهای متنوع خوش رنگش کنی. مرد واقعی کسی است که برای امرار معاشش تلاش کند، برای خانواده خود کم نگذارد، برای ارزش ها و آرمان های خود تا پای جان پیش برود و اگر لایق بود لباس شهادت بر تن کند.
اللهم ارزقنا

✍️ #عقیلی_فرج

📡 نشر اندیشه تراز انقلاب اسلامی
🌼 سروش پلاس
🌼 ایتا