یک امر به معروف غیرمتعارف!/ اگر طلب فرهنگی دارید همین امروز به دیدن «ویلایی‌ها» بشتابید

قبل از اینکه بگویم منظورم کدام فیلم است اجازه بدهید یادتان بیاورم گلایه‌های فراوان همیشگی‌ خانواده‌های سالمی چون شما را که: اکثر فیلم‌های سینما پر از بدآموزی است و شما نمی‌توانید در کنار دخترتان یا پسرتان بدون آنکه شرمگین شوید آنها را ببینید. یادتان بیاورم ناراحتی‌تان را از وضعیت اسفبار ظاهر اجتماع و پشت‌بندش یادمان بیاید توجیهات نیمچه مسخره همیشگی این یکی دو دهه را که باید کار فرهنگی کرد و با ضرب و زور کار درست نمی‌شود(که درست هم هست اتفاقا!).   حالا سؤال من از شما این است: آیا شده است که وقتی یک تهیه‌کننده خوب سینما یک ریسک بزرگ می‌کند و پول و سرمایه‌اش را می‌اندازد در راه ساخت یک فیلم خوب و تأثیرگذار و سالم تا #کار_فرهنگی کرده باشد، چند نفر از من و شما از او حمایت کردیم؟ منظورم این است که دست زن و بچه را گرفته‌ایم و رفته‌ایم این فیلم خوبش را دیده‌ایم؟ تا او هم به ضرر و زیان نیفتد و عطای کار فرهنگی و ساخت فیلم‌های خوب را به لقای بدهکاری‌های بانکی و از دست رفتن سرمایه‌اش نبخشد؟ چرا خیلی‌ از من و شما نرفتیم فیلم‌های خوبی چون شیار 143، ماجرای نیم‌روز،‌ شاهزاده روم، روزهای زندگی و ... را ببینیم؟ مگر دلمان کار فرهنگی خوب وسالم نمی‌خواست؟ پس چرا سازندگان این آثار را تنها گذاشتیم؟   ما موقعی می‌توانیم طلب داشته باشیم که چرا وضع فرهنگی جامعه این‌طوری است که به اندازه یک بستنی میوه‌ای برای فرهنگ خودمان و خانواده‌مان مایه بگذاریم و اگر از این حداقل هم دریغ کنیم چه جای چون و چرا؟ بگذریم. من حالا یک نکته می‌گویم و تمام. دولت ما حاضر نیست فیلم خوب و سالم و تأثیر‌گذار #ویلایی‌ها را چند روز بیشتر بر روی پرده سینماهای معدودی که اختصاص داده نگه دارد؟ چرایش به دوران برگزاری جشنواره فیلم فجر برمی‌گردد که جای نقل آن اینجا نیست، اما من شما را دعوت می‌کنم در همین بعدازظهر امروز به اتفاق خانواده بلند شوید و به اندازه یک سیر چغاله بادوم پول خرج کنید و یک فیلم بسیار خوب و ماندگار را ببینید و از زندگی لذت ببرید. واقعاً همه امر به معروف‌ها باید همون چیزی باشد که تا حالا شنیده‌اید؟ پس بسم الله.