*علم رجال
علم رجال دانشی است که در آن از شرایط قبول قول راوی بحث می شود. به عبارت دیگر علم رجال به شناخت ظاهری یعنی نام و کنیه و...، و باطنی یعنی اوصاف ذاتی مانند وثاقت و ممدوحیت راوی یا عدم آن می پردازد.
*معرفی منابع اصلی رجال شیعه
معیار ارزشگذاری ناقلین روایات و کشف میزان اعتبار آنها یکی از ایزارهای اعتبار سنجی احادیث و روایات در منابع شیعی است. از این رو فقهاء شیعه توجه به احوال روایتگران و ناقلین احادیث را اجتناب ناپذیر دانسته و آنرا یکی از مقدمات لازم برای یافتن روایات معتبر به شمار آورده اند.
کتب معتبر در این زمینه عمدتا در چند اثر رجالی کهن و اصیل خلاصه می گردد.
1- رجال کشی: ابو عمرو محمد بن عمر بن عبد العزیز کشی - مؤلف این کتاب- یکی از موثقترین و معتبر ترین علمای امامیة است که آگاهی کامل به اخبار، روایات و رجال داشت. وی گرچه به تصریح نجاشی از راویان ضعیف نقل روایت می کرد و کتابش حاوی اغلاط فراوان است، ولی از اندشه ای سالم و مذهبی به دور از کجی و انحراف برخوردار بود. کتابش به «اختیارمعرفة الرجال» معروف گشته که دربر دارنده اطلاعات فراوان علمی در زمینه شناخت راویان و میزان اعتبار آنها و شرایط تاریخی حاکم بر عصر ائمه علیهم السلام و راویان آنها می باشد. این کتاب دارای دو ویژگی اصلی است:
الف. جناب کشی در این کتاب اضافه بر تصریح به وثاقت برخی از راویان، با نقل روایات و اخبار گوناگون در باره احوال بسیاری از آنها، زمینه بهتری برای تشخیص میزان اعتبارشان فراهم ساخته است.
ب. مؤلف در کتاب خود از عصر رسول الله صلی الله علیه و آله تا زمان امام حسن عسکری علیه السلام را در شش طبقه تنظیم نموده و احوال راویان هر طبقه را در جای خود ذکر نموده است.